ماکسیمم آنتروپی مفصل از ترکیب نظریه آنتروپی و تابع مفصل حاصل می شود. این روش با درنظرگرفتن ساختار وابستگی و لحاظ کردن محدودیت هایی براساس اندازه های وابستگی، توزیع توأم ماکسیمم آنتروپی متغیرهای تصادفی را نتیجه می دهد. در این مقاله، توزیع ماکسیمم آنتروپی مفصل دومتغیره با شرط اندازه وابستگی بلیست معرفی می گردد و روش برآورد پارامترهای آن مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد، در صورتی که داده ها دارای وابستگی دمی پائین باشند، توزیع پیشنهادی در مقایسه با توزیع ماکسیمم آنتروپی مفصل دومتغیره با شرط اندازه وابستگی اسپیرمن عملکرد بهتری دارد. در انتها کاربردی از روش های مورد مطالعه در تحلیل داده های بارش ماهانه ایستگاه زاهدان ارائه می گردد.

برای دست یابی به جداسازی موثر در سانتریفوژهای گازی از محرک های مکانیکی یا گرمایی برای ایجاد جریان محوری گاز استفاده می شود. در این مقاله تحلیل عددی جریان گاز در داخل روتور سانتریفوژ بررسی می گردد. برای این منظور برنامه ای به نام MakNo-4 توسعه داده شده است. با قرار دادن نتایج حاصل از حل عددی معادله حرکت گاز در معادله پخش گاز، غلظت های محصول در ورودی و خروجی سانتریفوژ مشخص شدند. با داشتن میزان غنا در قسمت غنی کننده و تهی کننده سانتریفوژ، ضریب جداسازی ماشین به دست آمد. در نهایت وابستگی این ضریب به سرعت روتور، برش و نرخ ورود جریان گاز به داخل سانتریفوژ مورد ارزیابی قرار گرفت.

علم زلزله شناسی به کمک مطالعه نگاشت های ثبت شده حاصل از امواج زمین لرزه، نقش مهمی در شناسایی وضعیت و ترکیبات داخل زمین که امواج لرزه ای از داخل آن عبور می کنند، ایفا می کند. انرژی امواج لرزه ای در هنگام عبور از زمین با افزایش مسافت بین چشمه و گیرنده کاهش می یابد. کاهندگی امواج لرزه ای در لیتوسفر به عنوان یکی از ویژگی های مهم جهت مطالعه ساختار داخل زمین و یکی از راه های شناسایی ویژگی های لرزه خیزی و ارتباط آن با تکتونیک در یک منطقه شناخته می شود. تعیین ضریب کیفیت در درون زمین با مطالعه کاهندگی امواج لرزه ای امکان پذیر است. می توان کاهندگی لرزه ای را به صورت اُفت دامنه امواج لرزه ای نسبت به زمان و فاصله توصیف کرد. به طور کلی دامنه موج لرزه ای با افزایش فاصله درون زمین کاهش می یابد. به جز مواردی که تداخل امواج رخ می دهد، دامنه نسبت به فاصله به طور نمایی کاهش می یابد و مقدار افت آن متناسب با Qp-1 است که مشخصه مکانی موج P است. گستره مورد مطالعه، جزیره قشم با طول متوسط 132 کیلومتر و عرض متوسط 4/11 کیلومتر است که در بخش خاوری رشته کوه زاگرس قرار گرفته است. زمین لرزه قشم با بزرگای 0/6 = mb در ششم آذرماه 1384 در ساعت 10: 22: 19 (UTC) در مختصات جغرافیایی 83/26 درجه عرض شمالی و 82/55 درجه طول شرقی توسط 17 ایستگاه شبکه ملی لرزه نگاری پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله به ثبت رسید. در این مطالعه جهت برآورد رابطه وابستگی فرکانسی ضریب کیفیت امواج P به روش نرمالایز کدا، از 661 پس لرزه به دقت تعیین محل شده، استفاده شده است. در این روش ضریب کیفیت امواج طولی در 9 بازه فرکانسی، 5/1-5/2-5/3-5 – 7 – 10 – 14 – 19-24 هرتز در منطقه قشم تعیین شدند. رابطه وابستگی فرکانسی به دست آمده برای امواج طولی در منطقه مورد مطالعه به صورت است. به این ترتیب کاهندگی منطقه قشم به نسبت بسیار زیاد است که می تواند دلالت بر این داشته باشد که مواد تشکیل دهنده پوسته زمین بخش زیادی از انرژی امواج تراکمی را مستهلک می کنند. این کاهندگی زیاد، با توجه به مقادیر گزارش شده برای سایر نقاط ایران و جهان، بازتابی از حضور یک لایه رسوبات نسبتاً نرم هم چون گنبدهای نمکی است؛ همچنین می تواند به دلیل داده های استفاده شده پس لرزه های زمین لرزه 6 آذرماه باشد که منطقه دچار خردشدگی و بالتبع افزایش ناهمگنی شده است. مقدار ضریب کیفیت در بسامد مرجع 0/1 هرتز کمتر از 200 است. بنابراین می توان نتیجه گرفت این منطقه از لحاظ لرزه خیزی و زمین ساختی فعال است. نتایج با خصوصیات زمین شناسی و ساختار رسوبی منطقه مطابقت دارد؛ در این بخش از زاگرس تجمع گنبدهای نمکی به وفور یافت می شود.

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر نانوکلوئیدهای نقره و مس بر ضریب هدایت حرارتی تخته خرده چوب صورت گرفت. برای این منظور نانوکلوئیدها با غلظت 4000 (ppm)  در چهار سطح 0، 5، 10 و 15 درصد به همراه چسب مصرفی در ساخت تخته خرده چوب مورد استفاده قرار گرفتند، سپس ضریب هدایت حرارتی تخته های ساخته شده در چهار سطح دما (45، 50، 55 و 60 درجه سانتی گراد) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح استفاده از نانوکلوئیدها، ضریب هدایت حرارتی افزایش می یابد و نمونه های دارای نانوکلوئید نقره در شرایط یکسان دارای ضریب هدایت حرارتی بالاتری نسبت به نمونه های دارای نانوکلوئید مس می باشند. با افزایش دما ضریب هدایت حرارتی تخته خرده چوب افزایش می یابد و همچنین تاثیر حضور نانوکلوئید بر افزایش ضریب هدایت حرارتی با بالا رفتن دما بیش تر می شود. افزایش ضریب هدایت حرارتی صفحات فشرده چوبی به عنوان فاکتوری مثبت در فرآیند تولید آن ها مورد توجه قرار گرفته که می تواند موجب بهبود خواص کاربردی، کاهش هزینه ها و افزایش بازدهی تولید این فراورده ها گردد.

بررسی روند تغییرات کیفیت آب زیرزمینی در برنامه ریزی و مدیریت پایدار منابع آب هر منطقه از اهمیت بسزایی برخوردار است. در مطالعه حاضر روند تغییرات کیفی آب زیرزمینی دشت اردبیل با توجه به اطلاعات 32 ایستگاه پیزومتری در دوره آماری 1374 تا 1387 با آزمون ناپارامتری اسپیرمن مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای هیدروژئوشیمیایی مورد بررسی شامل متغیرهای مجموع کاتیون ها، مجموع آنیون ها، خاصیت اسیدی (PH)‎، سختی کل (TH)‎، هدایت الکتریکی (EC)‎، سدیم (Na+)، یون سولفات (So42-)، درصد سدیم (Na)‎، منیزیم (Mg2+)، مقدار مواد جامد حل شده در آب (TDS)‎، نسبت جذب سدیم (SAR)، کلسیم (Ca2+)، پتاسیم (K+)، کلر (Cl-) و یون بی کربنات (HCO3-) است. متغیرهای مذکور معمولا دو بار در سال (ماه پرآب و ماه کم آب) اندازه گیری می شود.شیب خط روند برای یکایک متغیرها با روش تخمین گر سن (Sen) محاسبه شد. نتایج نشان داد که روند تغییرات غلظت تمام متغیرهای کیفی آب در همه ایستگاهها افزایشی بوده است. در بین متغیرها، بیشترین روند مثبت معنی دار در هر یک از دو ماه متعلق به متغیر TDS بوده است و متغیرهای مجموع آنیون ها، مجموع کاتیون ها، سدیم، هدایت الکتریکی، TDS، کلسیم و سولفات ها نیز دارای بیشترین مجموعه های معنی دار مثبت در اکثر ایستگاه ها بوده اند. میانه شیب خط روند برای تمام متغیرها مثبت بود. در حالت کلی نتایج تحقیق نشان داد که کیفیت آب زیرزمینی این دشت طی سال های اخیر از افت شدیدی برخوردار بوده و این روند تغییرات در قسمت های شمال، مرکز و شرق به طور چشمگیری افزایشی بوده است.

بررسی روند تغییرات کیفیت آب زیرزمینی در برنامه ریزی و مدیریت پایدار منابع آب هر منطقه از اهمیت بسزایی برخوردار است. در مطالعه حاضر روند تغییرات کیفی آب زیرزمینی دشت اردبیل با توجه به اطلاعات 32 ایستگاه پیزومتری در دوره آماری 1374 تا 1387 با آزمون ناپارامتری اسپیرمن مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای هیدروژئوشیمیایی مورد بررسی شامل متغیرهای مجموع کاتیون ها، مجموع آنیون ها، خاصیت اسیدی (PH)‎، سختی کل (TH)‎، هدایت الکتریکی (EC)‎، سدیم (Na+)، یون سولفات (So42-)، درصد سدیم (Na)‎، منیزیم (Mg2+)، مقدار مواد جامد حل شده در آب (TDS)‎، نسبت جذب سدیم (SAR)‎، کلسیم (Ca2+)، پتاسیم (K+)، کلر (Cl-) و یون بی کربنات (HCO3-) است. متغیرهای مذکور معمولا دو بار در سال (ماه پرآب و ماه کم آب) اندازه گیری می شود.شیب خط روند برای یکایک متغیرها با روش تخمین گر سن (Sen) محاسبه شد. نتایج نشان داد که روند تغییرات غلظت تمام متغیرهای کیفی آب در همه ایستگاهها افزایشی بوده است. در بین متغیرها، بیشترین روند مثبت معنی دار در هر یک از دو ماه متعلق به متغیر TDS بوده است و متغیرهای مجموع آنیون ها، مجموع کاتیون ها، سدیم، هدایت الکتریکی، TDS، کلسیم و سولفات ها نیز دارای بیشترین مجموعه های معنی دار مثبت در اکثر ایستگاهها بوده اند. میانه شیب خط روند برای تمام متغیرها مثبت بود. در حالت کلی نتایج تحقیق نشان داد که کیفیت آب زیرزمینی این دشت طی سالهای اخیر از افت شدیدی برخوردار بوده و این روند تغییرات در قسمت های شمال، مرکز و شرق به طور چشمگیری افزایشی بوده است.

خشکسالی ها از جمله مهم ترین بلایای طبیعی هستند که به سه شکل اقلیمی، هیدرولوژی و کشاورزی دیده می شوند. با توجه به واقع شدن کشور ایران در قلمرو آب و هواهای خشک جهان و در نتیجه حساسیت زیاد کشور به این مساله، ضرورت مطالعه و بررسی پیرامون مسائل مربوط به خشکسالی مهم تر و بیشتر جلوه می نماید. در همین راستا تحقیق حاضر خشکسالی اقلیمی را مد نظر قرار داده و کاربرد شاخص های معتبر خشکسالی را بر روی مناطق مختلف کشور ارزیابی نموده است. بدین منظور کل پهنه ایران را به صورت مناطق شش گانه بارشی در نظر گرفته و از بین تمامی ایستگاه های موجود که دارای آمار هواشناسی کامل تر و معتبرتری نسبت به بقیه ایستگاه ها بودند، انتخاب شدند. سپس از بین شاخص های خشکسالی اقلیمی شش شاخص RAI،SIAP ،PNPI ،DI ، Z و SPI را برگزیده و خشکسالی هر کدام از مناطق مختلف بارشی به وسیله این شاخص ها تعیین گردید و نتایج را با ضریب همبستگی اسپیرمن بین بارندگی و رتبه شاخص ها با یکدیگر مقایسه نموده و مشخص شد که کدام شاخص برای چه منطقه بارشی بهتر عمل می کند، نهایتا معلوم گردید که شاخص DI با دارا بودن بالاترین ضریب همبستگی اسپیرمن مناسب ترین شاخص برای کل پهنه جغرافیایی ایران است.

متغیر سرعت باد به ندرت در بین متغیرهای هواشناسی به منظور کشف تغییرات آب و هوایی مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی روند تغییرات زمانی سرعت باد در شبکه ای متشکل از 40 ایستگاه سینوپتیک ایران در بازه زمانی 2005- 1975 می باشد. این ایستگاهها معرف اقلیمهای مختلف ایران بر اساس طبقه بندی دومارتن گسترش یافته می باشند. سریهای زمانی موجود توسط آزمون کولموگروف-اسمیرنوف مورد آنالیز قرار گرفت و مشخص گردید که توزیع داده ها نرمال است. برای تحلیل روند تغییرات از دو روش غیرپارامتری، من-کندال و ضریب اسپیرمن و دو روش پارامتری تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون در سطح اطمینان 95 درصد استفاده گردید. نتایج حاصله نشان داد که در سری زمانی سالانه 50 درصد از ایستگاه های مورد مطالعه بر اساس روش من- کندال و 60 درصد بر اساس روش اسپیرمن و 70 درصد از ایستگاهها بر اساس روش پیرسون دارای روند بوده اند. همچنین مشخص گردید که روند افزایشی سرعت باد در فصل زمستان بیشتر از سایر فصول و در فصل تابستان کمتر از سایر فصول بوده است. بیشترین روند کاهشی در فصل پاییز و کمترین روند کاهشی در فصل تابستان مشاهده گردید. بیشترین روند تغییرات کاهشی سرعت باد در اقلیم نیمه خشک معتدل مشاهده گردید. در این اقلیم سرعت باد در هر دهه 045/0 متر بر ثانیه کاهش پیدا کرده است. همچنین اقلیم نیمه خشک سرد بیشترین روند افزایشی (145/0 متر بر ثانیه در دهه) را داشته است. روند افزایشی سرعت باد بیشتر از روند کاهشی سرعت باد بوده است که این امر می تواند در کنار تاثیر سایر عوامل هواشناسی، باعث تغییر تبخیرتعرق شود که در اقالیم خشک و نیمه خشک ایران حایز اهمیت است.

هدف از انجام این تحقیق، بررسی روند تغییرات تبخیر از تشت در مقیاس زمانی سالانه و فصلی در 14 ایستگاه سینوپتیک ایران با استفاده از روش های پارامتری و ناپارامتری می باشد. ابتدا داده های موجود توسط آزمون کولموگروف اسمیرنوف مورد آنالیز قرار گرفت و مشخص گردید که توزیع داده ها نرمال است. سپس دو آزمون من- کندال و ضریپ اسپیرمن که جزء روش های ناپارامتری به شمار می روند و دو روش تحلیل رگرسیون و ضریب پیرسون که جزء روش های پارامتری می باشد جهت تحلیل روند داده های تبخیر از تشت به کار گرفته شدند. 14 ایستگاه در بازه زمانی 2005-1985 انتحاب و چهار آزمون فوق بر روی آنها اعمال گردید. نتایج روند یابی با آزمون من-کندال نشان می دهد که در سری سالانه 21.5 درصد، در سری بهار و تابستان هفت درصد از ایستگاه ها دارای روند افزایشی بودند همچنین در فصل تابستان 50 درصد، بهار 43 درصد، پاییز 14 درصد و سالانه 21.5 درصد از ایستگاه های مورد مطالعه دارای روند کاهشی بودند. بر اساس روش ضریب همبستگی پیرسون در سری سالانه 28.5 درصد، در فصول بهار و تابستان هفت درصد از ایستگاه های مورد مطالعه دارای روند افزایشی بودند همچنین در سری سالانه 21.5 درصد، بهار 43 درصد، تابستان 50 درصد و پاییز 14 درصد از ایستگاه ها دارای روند کاهشی بودند. در این تحقیق مشخص گردید در سری زمانی تابستان 57 درصد از ایستگاه های مورد مطالعه بر اساس روش من- کندال، روش اسپیرمن و روش پیرسون دارای روند بوده اند. در مجموع روند کاهشی تبخیر از تشت بیشتر از روند افزایشی تبخیر از تشت می باشد. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد علیرغم افزایش دما در اکثر مناطق، کاهش تبخیر از تشت یا پدیده تناقض تبخیر در ایران نیز اتفاق افتاده است. این کاهش تبخیر از تشت با توجه به اقلیم خشک و نیمه خشک ایران در مطالعات منابع آب و هواشناسی حایز اهمیت است.